Glazura a terakota – na czym polega różnica, jakie mają zalety i wady, co warto wybrać

Wykańczasz dom lub mieszkanie i jesteś właśnie na etapie wyboru materiałów, którymi wyłożysz podłogę oraz ściany w swoim nowym lokum? Wielce prawdopodobne, że wkrótce staniesz przed dylematem, jaki rodzaj materiału będzie najlepszy, by żyło ci się wygodnie i komfortowo.

Gres, glazura, terakota – dla wielu z nas te słowa są właściwie synonimami. Często wszystkie z nich określamy jednym wspólnym mianem „płytek”. Ale nic bardziej mylnego – każdy z tych materiałów jest inny. Każdy ma swoje zalety oraz wady i sprawdzi się w innym rodzaju pomieszczeń. Zobacz, czym się różnią glazura i terakota i który z nich będzie najlepszy dla twojego domu!

Glazura – co to jest?

Płytki ceramiczne to jeden z rodzajów materiału stosowanych przy wykańczaniu wnętrz. Glazura wykonana jest z delikatnego rodzaju ceramiki, przypominającego porcelanę. Wytwarzana jest z kaolinu, czyli skały osadowej, w której skład wchodzą kaolinit, a także kwarc oraz mika. Ciekawostką jest pochodzenie nazwy tej skały – wzięła się od chińskiej góry Gaoling, gdzie wydobywany jest ten surowiec.

Glazura jest materiałem lekkim, dzięki czemu jest łatwa w obróbce. Ta lekkość ma jednak także wady, bo płytki glazurowe są bardzo kruche. Powierzchnia tego rodzaju płytki pokryta jest dodatkowo specjalnego rodzaju szkliwem, co sprawia, że jest ona wysoce odporna na wilgoć oraz środki chemiczne.

Dzięki temu glazura może mieć szerokie zastosowanie w kuchni oraz łazience, a także przy obudowie urządzeń sanitarnych. Ze względu na niską odporność mechaniczną i kruchość – stosowana powinna być z kolei wyłącznie na ścianach. I to tylko na ścianach wewnątrz budynków ze względu na niską odporność na mróz.

Terakota – charakterystyka

Terakota jest rodzajem płytki kamionkowej, wytwarzanej z oczyszczanej gliny z dodatkiem piasku kwarcowego i szamotu. Proces powstawania płytki teraktowoej przypomina nieco produkcję cegieł. Najpierw z materiału formowane są płytki, które następnie poddawane są procesowi suszenia, a później wypalania w temperaturze sięgającej nawet 1300 stopni Celsjusza.

Proces wypalania terakoty jest stosowany często dwukrotnie. Po drugim wypalaniu płytki pokrywa się jeszcze dodatkowo powłoką szkliwioną. Pozwala to na zwiększenie jej odporności na pochłanianie wody.

Terakota charakteryzuje się wysoką odpornością mechaniczną, dlatego może być z powodzeniem stosowana na podłogach. Nie wyklucza to oczywiście wykorzystywania tego rodzaju materiału także na ścianach.

Terakota jest także mrozoodporna i w związku z tym bezpieczna do zastosowania również na zewnątrz – na tarasach czy balkonach. Warunkiem jest stosowanie się do ściśle określonych przed producenta konkretnych zasad przy jej wykładaniu, dotyczących między innymi szerokości spoin pomiędzy płytkami.

Gres – co to takiego?

Gres jest materiałem ceramicznym wykonywanym z mieszanki gliny, skaleniu, kaolinu, bardzo drobno zmielonego piasku kwarcowego oraz mineralnych barwników. Jego wygląd oraz właściwości są zależne od proporcji, w jakich zostały zastosowane w mieszance konkretne materiały. Płytka gresowa jest zdecydowanie bardziej wytrzymała niż glazura. Jest to efektem zastosowanej przy jej produkcji technologii.

Odpowiednio przygotowana mieszanka gresowa jest poddawana najpierw mocnemu naciskowi na specjalnych prasach, a później obróbce termicznej w piecach. Gres wypala się w bardzo wysokiej temperaturze, osiągającej nawet 1300 stopni Celsjusza.

Można podzielić go na wiele rodzajów, ale najpopularniejsze z nich to gres szkliwiony oraz naturalny. Gres naturalny wykonany jest z kamionki szlachetnej, co sprawia, że jest bardzo twardy. Równocześnie ma jednak porowatą strukturę, a to czyni go bardziej narażonym na nasiąkanie wodą. Gres szkliwiony w swojej strukturze przypomina zaś terakotę, z tym, że jest od niej twardszy oraz bardziej odporny na wilgoć.

Gres, glazura i terakota – różnice i zastosowanie

W zależności od typu pomieszczenia i naszego pomysłu na jego wygląd – na podłogach oraz ścianach zastosowanie znajdą płytki z innego, konkretnego rodzaju materiału.

Jeżeli chcemy udekorować płytkami nasz taras lub balkon – wtedy wybierzmy gres, który charakteryzuje się wysoką odpornością mechaniczną oraz jest mrozoodporny. Na zewnątrz można co prawda spróbować użyć także terakoty, ale jest ona zdecydowanie mniej trwała i odporna na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych. W związku z tym będzie bardziej narażona na uszkodzenia. Gres może znaleźć zastosowanie na zewnątrz także jako element dekoracyjny wykończenia elewacji domu.

Płytki gresowe coraz częściej są stosowane także we wnętrzach – w łazienkach i kuchniach. Wszystko dzięki temu, że charakteryzują się stosunkowo wysoką odpornością na wilgoć. Gres ma jednak również swoje wady – jego powierzchnia często nie jest gładka, tylko porowata. A to sprawia, że płytki z tego materiału są trudniejsze do czyszczenia.

Na podłodze wewnątrz domu możemy więc zastosować terakotę, która będzie wymagała od nas zdecydowanie mniejszej pielęgnacji, bo jej powierzchnia jest gładka. Brud nie ma więc jak w nią głęboko wnikać. Dodatkowo płytki terakotowe są dostępne w szerokiej palecie barw, a gres najczęściej występuje w chłodnych odcieniach.

Na podłodze nie powinno się za to stosować płytek glazurowych, które są kruche i mogą z łatwością pęknąć. Jeśli na płytkę tego rodzaju upadnie jakiś ciężki przedmiot, niemal na pewno zakończy się to jej uszkodzeniem. Ten rodzaj materiału sprawdzi się za to doskonale na ścianach w kuchni lub łazience, bo jest wodoodporny oraz występuje w wielu wersjach kolorystycznych oraz ozdobnych.